بسم الله الرحمن الرحیم ./
هر جا حس میکنیم دیگه کاری ازمون برنمیاد و دنیا برامون تنگ شده زودی به یادت میفتیم! انگار همه ی وجودمون مطمعنه ازینکه یکی همیشه هست حتی واسه لبه ی بلندترین پرتگاه های عمرمون ، که به محض لغزیدن محکم بغلمون کنه ! بدون اینکه بشکنیم و صدای خورد شدن استخونامون بپیچه تو گوشمون ! عوضش همون لحظه حس میکنیم یکی چقد داره قربون صدقه مون میره ، چقد محبت میکنه ، چقد میخواد این دلای تنگ بیچاره ی زوار در رفته ی پاره پوره ی ساییده شده رو آروم کنه و یه بار دیکه غبارشو بتوکنه بذارش تو قفسه ! قفسه ی سینه منظورمه :)
الان که دارم مینویسم نه حالم بده ، نه دلم گرفته ، نه لب پرتگاهم ، نه شکستم ! یه نیمه شب خیلی معمولی که حس میکنم محکم بغلم کردی ! یه وقتایی بیکار که میشم یه چیزایی زمزمه میکنم با خودم ! گاهی یه تیکه شعر یا مداحی یا همین نیم جمله ی حاج حسین یکتا که میگه : تو منو بخر ، تو منو ببر . » خیلی قشنگه خدای آدم ، آدمو بخره :)) از خودم میترسم . اینکه خودمو به بهای کم بفروشم . ازینکه اونی نباشم که تو میخوای . هنوز چند خط بیشتر نگذشته از حال معمولی تو یه شب معمولی . ولی دیگه حالم معمولی نیس . بغض دارم :)) و این شبایی که برای تو مینویسم آروم ترم .
راستی چند روز پیش وسط نماز یهو استوپ کرد دلم ! یادته ؟ چقد خجالت کشیدم . از نماز خوندنم . ازینکه حتی توی نمازمم فقط دنبال حاجتای دلم بودم . میدونم به درد نخورم ( بغض ِ ترکیده و صورته خیس شده ) ! این چند روزه خیلی چیزا فهمیدم . بزرگترینش محبتت بود! احساست میکنم وقتی توو زندگیمی . توو حال ِ خوش ِ رسیدن به خواسته هام ، تو التماس ِ دعای نرسیده هام . داشته هام قشنگن ، نداشته هام قشنگن . تو قشنگی . تو چقد قشنگی . چه جوری بگم یه عالمه دوستت دارم ؟! دوست داشتنی که تا ابد ادامه داشته باشه و هیچوقت تموم نشه و توی ایام و دوران بچرخه و بگرده و بی نهایت باشه (این اندازه رو از صحیفه ی امام سجاد علیه السلام تقلب کردم ) بپذیر :) خدایا ممنونم ازت ، فقط واس خاطر اینکه منو خلق کردی تا بتونم دوستت داشته باشم . برسونم به اونجایی که بیشتر دوستت داشته باشم اونقد که دیگه همش حرف ِ دل نباشه ، دست و سر و جون و پای عمل باشه .
میبوسمت شب بخیر :*
درباره این سایت